Wydawca treści
Lasy regionu
Drzewostany na terenie RDLP w Olsztynie charakteryzują się bardzo dużym zróżnicowaniem. Wynika to przede wszystkim z historii geomorfologicznej związanej ze wszystkimi zlodowaceniami występującymi na terenie naszego kraju.
Drzewostany na terenie RDLP w Olsztynie charakteryzują się bardzo dużym zróżnicowaniem. Wynika to przede wszystkim z historii geomorfologicznej związanej ze wszystkimi zlodowaceniami występującymi na terenie naszego kraju.
Północna część zasięgu administracyjnego olsztyńskiej dyrekcji jest bardziej urozmaicona. Z powodu większej ilości opadów i żyźniejszych gleb, głównie pochodzenia polodowcowego, występują tu drzewostany liściaste i mieszane.
Część środkowa charakteryzuje się nieco słabszymi siedliskami, które powstały na terenach moren czołowych oraz z materiałów międzymorenowych. W tej części dominują siedliska borowe świeże. Jednak w pasie od Miłomłyna do Strzałowa znajdują się największe kompleksy leśne Lasów Taborskich, Puszczy Napiwodzko - Ramuckiej i Puszczy Piskiej ( w części administrowanej przez RDLP w Olsztynie ) oraz najbardziej urokliwe krajobrazowo tereny leśne przeplatane licznymi jeziorami.
Najbardziej na południe wysuniętą część RDLP Olsztyn charakteryzują siedliska i zbiorowiska roślinne typowe dla terenów będących niegdyś rozlewiskami wód polodowcowych. Fakt ten decyduje dziś o składzie gatunkowym drzewostanów, gdzie niepodzielnie panuje sosna oraz brzoza - gatunki najmniej wymagające co do żyzności gleby.
KLIMAT
Duże zróżnicowanie drzewostanów wynika również z tego, że na obszarze RDLP klimat kontynentalny ściera się z klimatem atlantyckim i dlatego też znajdziemy tutaj fragmenty drzewostanów typowych dla obszarów borealnych jak i drzewostany charakterystyczne dla terenu Pomorza.
Cechy klimatu na terenie RDLP w Olsztynie:
ilość opadów rocznych 500 mm - 634 mm
średnia temperatura 7,0 - 7,7 oC
okres wegetacji wynosi od 190 dni do 200 dni.
GLEBY I SIEDLISKA
Pod względem gatunku panującego w drzewostanach, lasy olsztyńskie można podzielić na trzy rejony. Największy z nich, obejmujący Kurpie oraz południowe części Warmii, Mazur, to rejon z drzewostanami sosnowymi. W części północnej przeważają dąb i świerk pospolity. W zachodniej części występuje buk. W ujęciu statystycznym gatunkiem dominującym w olsztyńskich lasach jest sosna. Pozostałe gatunki zajmują: Brz - 10%, Db, Kl, Wz, Js - 8%, Ol, Św - po 6%, Bk - 4%.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Pomniki przyrody
Pomniki przyrody
Pomniki przyrody to jedna z najstarszych form ochrony przyrody. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi za pomniki przyrody uznaje się pojedyncze twory przyrody lub ich skupiska o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, kulturowej bądź historycznej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami wyróżniającymi je spośród innych tworów. Najczęściej pomnikami przyrody zostają wiekowe, okazałych rozmiarów drzewa, krzewy, głazy, skały, jaskinie, wodospady, źródła.
Co nazywamy pomnikiem przyrody?
Pomniki przyrody to jedna z najstarszych form ochrony przyrody. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi za pomniki przyrody uznaje się pojedyncze twory przyrody lub ich skupiska o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, kulturowej bądź historycznej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami wyróżniającymi je spośród innych tworów. Najczęściej pomnikami przyrody zostają wiekowe, okazałych rozmiarów drzewa, krzewy, głazy, skały, jaskinie, wodospady, źródła.
Jeśli chodzi o drzewa muszą one odznaczać się odpowiednimi wymiarami, ciekawym pokrojem lub nietypowymi kształtami by zyskać miano pomnika przyrody. W przypadku głazów narzutowych wymagania dotyczą ich obwodu, wskazane jest by minimalnie wynosił on 5 metrów.
Kto wyznacza pomnik przyrody?
Ustanowienie pomnika przyrody leży w gestii wojewody lub odbywa się to na podstawie uchwały rady gminy. Wojewoda określa również nazwę, położenie i sprawującego opiekę pomnika przyrody.
Jak chronimy pomniki przyrody?
W przypadku pomników zabronione jest ich niszczenie, , uszkadzanie i umieszczanie reklam. Gdy pomnikowe drzewo choruje lub starzeje się otacza się je szczególną troską. Poddaje się je leczeniu, zabiegom chirurgicznym, wzmacnia specjalnymi podporami itd.
Jak poznać pomnik przyrody?
Te chronione twory przyrody są oznaczone urzędowymi tabliczkami z godłem państwowym i napisem – pomnik przyrody.
Pomniki przyrody w Polsce.
Zgodnie z danymi podawanymi przez Główny Urząd Statystyczny w naszym kraju ochroną objęto prawie 35 000 pomników przyrody. 27 000 z nich stanowią okazy rodzimych gatunków drzew: dęby, lipy, klony, jesiony i. in. Co nazywamy pomnikiem przyrody?
Pomniki przyrody to jedna z najstarszych form ochrony przyrody. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi za pomniki przyrody uznaje się pojedyncze twory przyrody lub ich skupiska o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, kulturowej bądź historycznej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami wyróżniającymi je spośród innych tworów. Najczęściej pomnikami przyrody zostają wiekowe, okazałych rozmiarów drzewa, krzewy, głazy, skały, jaskinie, wodospady, źródła.
Jeśli chodzi o drzewa muszą one odznaczać się odpowiednimi wymiarami, ciekawym pokrojem lub nietypowymi kształtami by zyskać miano pomnika przyrody. W przypadku głazów narzutowych wymagania dotyczą ich obwodu, wskazane jest by minimalnie wynosił on 5 metrów.
Kto wyznacza pomnik przyrody?
Ustanowienie pomnika przyrody leży w gestii wojewody lub odbywa się to na podstawie uchwały rady gminy. Wojewoda określa również nazwę, położenie i sprawującego opiekę pomnika przyrody.
Jak chronimy pomniki przyrody?
W przypadku pomników zabronione jest ich niszczenie, , uszkadzanie i umieszczanie reklam. Gdy pomnikowe drzewo choruje lub starzeje się otacza się je szczególną troską. Poddaje się je leczeniu, zabiegom chirurgicznym, wzmacnia specjalnymi podporami itd.
Jak poznać pomnik przyrody?
Te chronione twory przyrody są oznaczone urzędowymi tabliczkami z godłem państwowym i napisem – pomnik przyrody.
Pomniki przyrody w Polsce.
Zgodnie z danymi podawanymi przez Główny Urząd Statystyczny w naszym kraju ochroną objęto prawie 35 000 pomników przyrody. 27 000 z nich stanowią okazy rodzimych gatunków drzew: dęby, lipy, klony, jesiony i. in.
Wykaz pomników przyrody w Nadleśnictwie Szczytno: |
p. |
Gatunek |
Nr pomnika |
Leśnictwo |
Oddział leśny |
Uwagi |
|
Dąb szypułkowy (2 szt.) |
142 |
Gizewo |
13 b, j |
żywy |
|
Dąb szypułkowy |
145 |
Wesoły Grunt |
131 j |
martwy |
|
Dąb szypułkowy |
483 |
Gizewo |
34 a |
żywy |
|
Dąb szypułkowy |
603 |
Gizewo |
32 a |
żywy |
|
Dąb szypułkowy |
857 |
Nowiny |
233 a |
żywy |
|
Dąb szypułkowy |
859 |
Nowiny |
233 d |
żywy |
|
Dąb szypułkowy |
860 |
Nowiny |
233 f |
żywy |
|
Dąb szypułkowy (2szt.) |
861 |
Nowiny |
234 k |
żywy |
|
Dąb szypułkowy |
862 |
Nowiny |
234 c |
żywy |
|
Dąb szypułkowy |
863 |
Nowiny |
234 k |
żywy |
|
Dąb szypułkowy |
865 |
Nowiny |
234 k |
żywy |
|
Dąb szypułkowy |
866 |
Nowiny |
234 k |
martwy |
|
Dąb szypułkowy |
867 |
Nowiny |
205 j |
żywy |
|
Dąb szypułkowy |
868 |
Nowiny |
205 j |
żywy |
|
Dąb szypułkowy |
"Karol" |
Wesoły Grunt |
138 j |
żywy |
16. |
Dąb szypułkowy |
"Jędrzej" | Wesoły Grunt | 140 m | żywy |
17. |
Wiąz szypułkowy |
"Marcin" | Wesoły Grunt | 162 b | żywy |
18. | Dąb szypułkowy | "Wiktor" | Wesoły Grunt | 133 c | żywy |
19. | Sosna zwyczajna | "Martyna" | Wesoły Grunt | 159 b | żywy |
20. | Sosna zwyczajna | "Ela" | Wesoły Grunt | 159 b | żywy |
21. |
Sosna zwyczajna |
482 |
Gizewo |
63 d |
żywy |
22. |
Sosna zwyczajna |
858 |
Nowiny |
206 d |
żywy |
23. |
Sosna zwyczajna |
864 |
Nowiny |
234 k |
żywy |
24. |
Świerk pospolity |
552 |
Gizewo |
29 g |
martwy (leżący) |
25. |
Lipa drobnolistna (2 szt.) |
409 "Lipy Bartne" |
Galwica |
208 o |
zamierający |
26. | Dąb szypułkowy | "Kołodziej" | Ciemna Dąbrowa | 317 a | żywy |
27. | Sosna zwyczajna | - | Ciemna Dąbrowa | 279 c | żywy |