Web Content Display Web Content Display

OCHRONA LASU

Ochrona lasu jest szerokim pojęciem obejmującym bardzo różnorodne działania w ramach działalności prowadzonej przez Lasy Państwowe.

 
Ochrona lasu jest szerokim pojęciem obejmującym bardzo różnorodne działania w ramach działalności prowadzonej przez Lasy Państwowe. Zabiegi ochrony lasu zgrupowane są w kilku działach, w zależności od celu działania i przyczyn:
1. Ochrona lasu przed czynnikami biotycznymi - czyli działania wynikające z wpływu organizmów żywych na środowisko leśne posiadają bardzo szerokie spektrum sprawców :
- Ochrona lasu przed owadami – zajmuje się szeroko pojętą profilaktyką i usuwaniem skutków działalności szkodników owadzich w różnych fazach rozwojowych drzewostanów
- Ochrona lasu przed grzybami – j.w. w odniesieniu do grzybów patogenicznych
- Ochrona lasu przed szkodami wyrządzanymi przez zwierzynę leśną – obejmuje działania gospodarcze zmierzające do ograniczenia szkód wyrządzanych głównie w uprawach leśnych i młodnikach lub do zminimalizowania wpływu tych szkód na przyszły wzrost i jakość drzewostanu.
- Ochrona lasu przed szkodami pochodzenia antropogenicznego – działalność zmierzająca do usuwania skutków i zapobieganiu szkodom powstającym w wyniku działalności człowieka
2. Ochrona lasu przed czynnikami abiotycznymi - czyli działania wynikające z wpływu czynników nieożywionych środowiska, na których powstanie człowiek z reguły nie ma wpływu :
 - Ochrona lasu przed pożarami – bardzo rozbudowana działalność, głównie profilaktyczna prowadzona w celu jak najlepszego zabezpieczenia lasów przed jednym z najgroźniejszych żywiołów
- Ochrona lasu przed szkodami powodowanymi przez wiatry i śnieg – polega głównie na usuwaniu szkód powodowanych przez te czynniki oraz działaniach zmierzających do uzyskania jak największej odporności drzewostanów na skutki oddziaływania wiatru i opadów śniegu.
3. Ochrona przyrody - działania obejmują inwentaryzację walorów przyrodniczych terenu RDLP Olsztyn oraz identyfikację zagrożeń przyrody, a także plan działań – zestawienie prac objętych programem ochrony przyrody i wskazania kolejnych obiektów do objęcia szczególnymi formami ochrony.
 
Czynniki biotyczne 
 

Owady szkodliwe

Duży udział jednogatunkowych drzewostanów (81,5 % powierzchni drzewostanów Nadleśnictwa zajmują drzewostany sosnowe, występujące na siedliskach borowych) sprzyja rozwojowi szkodliwych owadów. Największe zagrożenie stanowią:
Szkodniki pierwotne (atakujące drzewa zdrowe): brudnica mniszka, strzygonia choinówka, boreczniki
Szkodniki wtórne (atakujące drzewa osłabione): kornik drukarz, przypłaszczek granatek, opiętek dwuplamkowy
Opiętek dwuplamkowy w ostatnich latach nabrał szczególnego znaczenia gospodarczego w naszych lasach doprowadza, bowiem do zamierania drzewostanów dębowych, powodując ogromne straty. 

Grzyby 

Zagrożenie ze strony chorób grzybowych występuje zasadniczo w drzewostanach sosnowych na gruntach porolnych w południowo – zachodniej części Nadleśnictwa. Największe zagrożenie stwarza tu huba korzeniowa. Ograniczanie szkód powodowanych przez tego patogenu polega na smarowaniu pniaków preparatem Pg IBL po zabiegach pielęgnacyjnych.
W drzewostanach świerkowych i z udziałem świerka największe szkody wyrządza opieńka miodowa. Zwalczanie tego patogenu polega na usuwaniu drzewek przez niego opanowanych.
Inne istotne choroby grzybowe to: zamieranie pędów sosny, zamieranie jesionów, czyreń sosnowy, rdza kory sosny.

Zwierzyna

Głównymi sprawcami szkód od zwierzyny są jelenie i sarny. Szkody wyrządzane przez nie polegają na zgryzaniu pędów i pączków, spałowaniu kory drzew, łamaniu drzewek i osmykowaniu. Najbardziej uszkadzane są gatunki: sosna, świerk, modrzew, dąb, klon, jawor, jesion, buk, lipa.
Lokalnie szkody wyrządzają bobry, które piętrząc wodę powodują miejscowe podtapianie drzewostanów w leśnictwie Łuka oraz ścinają drzewka w młodniku w leśnictwie Nowiny.
Ochrona drzewostanów przed zwierzyną polega na chemicznym i mechanicznym zabezpieczaniu powierzchni najbardziej narażonych.

Czynniki abiotyczne 

 

Największe zagrożenie ze strony czynników abiotycznych mogą stwarzać huraganowe wiatry, susze, wiosenne przymrozki, nadmierne opady śniegu oraz długotrwałe, wiosenne podtapianie terenów na siedliskach wilgotnych i bagiennych.
Panujące zachodnie wiatry często powodują szkody w drzewostanach w postaci złomów i wywrotów. Niedobór opadów charakterystyczny dla okresu wczesnowiosennego, stwarza na łatwo przepuszczalnych glebach niekorzystne warunki odnowieniowe, szczególnie dla rozwoju młodych upraw leśnych. Przymrozki późne (średnio 14 dni w roku) stanowią duże zagrożenie dla nowo zakładanych upraw, szczególnie na siedlisku Lw i LMw. 

Asset Publisher Asset Publisher

Back

Zmiany w Nadleśnictwie Szczytno

Zmiany w Nadleśnictwie Szczytno

Okres wakacyjny to dla Nadleśnictwa Szczytno czas ważnych zmian kadrowych.

W dniu 16 maja w trakcie uroczystej narady gospodarczej podziękowaliśmy za długie lata pracy, odchodzącemu na zasłużoną emeryturę, Panu Nadleśniczemu Januszowi Kleszczewskiemu.  Na jego stanowisko powołano dotychczasowego zastępcę – Pana Mariusza Karpińskiego.

W międzyczasie powitaliśmy również nowego zastępcę nadleśniczego – Pana Adama Wiśniewskiego oraz pożegnaliśmy odchodzącą na emeryturę specjalistkę ds. kadrowych – Panią Annę Szoll.

To trudny moment dla naszej jednostki, szczególnie ze względów organizacyjnych. Pojawiło się wiele nowych wyzwań, musimy przeorganizować swoją pracę a jednocześnie to moment pożegnań i wzruszających chwil.  

Zmiana szefa to dla każdej załogi spore wyzwanie. Dlatego chcieliśmy jeszcze raz serdecznie podziękować i przypomnieć osobę naszego dotychczasowego nadleśniczego – Pana Janusza Kleszczewskiego. Pan Janusz Kleszczewski przepracował w Lasach Państwowych aż czterdzieści długich lat. Przez cały okres zatrudnienia był  związany z naszą jednostką. Przeszedł wszystkie szczeble leśnej kariery. Pracę rozpoczął po ukończeniu studiów leśnych w dniu 15 maja 1984 roku na stanowisku leśniczego w leśnictwie Wesoły Grunt. Siedziba tego leśnictwa nie zmieniła się do dnia dzisiejszego. Leśniczówka, w której zamieszkał ówczesny leśniczy Kleszczewski wraz z rodziną, usytuowana jest w miejscowości Łysak – Gmina Wielbark.

Po niespełna trzech latach były Nadleśniczy Nadleśnictwa Szczytno awansował na stanowisko adiunkta, a następnie nadleśniczego terenowego ds. gospodarki drewnem. Siedziba biura Nadleśnictwa Szczytno mieściła się wówczas w Korpelach.

Kiedy podzielono naszą jednostkę na dwa niezależne nadleśnictwa – Nadleśnictwo Szczytno i Nadleśnictwo Korpele, Janusz Kleszczewski, objął w 1991roku stanowisko Nadleśniczego terenowego obrębu Szczytno.

Przez wiele lat Pan Janusz był typowym terenowcem, zafascynowanym przyrodą, lasem i łowiectwem. Przeszedł w tym czasie kolejne szczeble leśnej kariery poprzez starszego specjalistę, inżyniera nadzoru, aż po stanowisko Nadleśniczego, które objął w dniu 01.04.2004r. po swoim poprzedniku – Panu Jerzym Gałązce.

Nadleśniczy Kleszczewski to wspaniały, kompetentny, doświadczony leśnik, niezastąpiony współpracownik i dbający o dobro lasu oraz członków swojej załogi nadleśniczy.

Zdobył wiele wyróżnień i nagród za swoje osiągnięcia. Nasze Nadleśnictwo zostało m.in. wyróżnione statuetką EKO-LIDERA za realizację na szeroką skalę projektu związanego z zatrzymywaniem wody w lesie, czyli małą retencją nizinną. Nadleśniczego uhonorowano także najwyższym leśnym odznaczeniem – kordelasem leśniczego.

Nadleśniczy Kleszczewski zapisał się w naszej pamięci jako spokojna, bardzo skrupulatna, skromna osoba o wielkim sercu i niesamowicie błyskotliwym umyśle. Jego konikiem zawodowym było „nawigowanie” pozyskaniem surowca drzewnego oraz marketingiem. Jednocześnie wyróżniał się dużą wrażliwością na walory przyrodnicze lasu. Chętnie realizował projekty rozwojowe Lasów Państwowych i angażował w różne inicjatywy kulturalne.

Jeszcze raz pragniemy naszemu dotychczasowemu szefowi z całego serca gorąco podziękować. Był to dla nas ogromny  zaszczyt i wyróżnienie z Panem pracować.