Web Content Display Web Content Display

OCHRONA LASU

17.02.2016 | Marcin Zajączkowski

Ochrona lasu jest szerokim pojęciem obejmującym bardzo różnorodne działania w ramach działalności prowadzonej przez Lasy Państwowe.

Ochrona lasu jest szerokim pojęciem obejmującym bardzo różnorodne działania w ramach działalności prowadzonej przez Lasy Państwowe. Zabiegi ochrony lasu zgrupowane są w kilku działach, w zależności od celu działania i przyczyn:

1. Ochrona lasu przed czynnikami biotycznymi - czyli działania wynikające z wpływu organizmów żywych na środowisko leśne posiadają bardzo szerokie spektrum sprawców :

- Ochrona lasu przed owadami – zajmuje się szeroko pojętą profilaktyką i usuwaniem skutków działalności szkodników owadzich w różnych fazach rozwojowych drzewostanów

- Ochrona lasu przed grzybami – j.w. w odniesieniu do grzybów patogenicznych

- Ochrona lasu przed szkodami wyrządzanymi przez zwierzynę leśną – obejmuje działania gospodarcze zmierzające do ograniczenia szkód wyrządzanych głównie w uprawach leśnych i młodnikach lub do zminimalizowania wpływu tych szkód na przyszły wzrost i jakość drzewostanu.

- Ochrona lasu przed szkodami pochodzenia antropogenicznego – działalność zmierzająca do usuwania skutków i zapobieganiu szkodom powstającym w wyniku działalności człowieka

2. Ochrona lasu przed czynnikami abiotycznymi - czyli działania wynikające z wpływu czynników nieożywionych środowiska, na których powstanie człowiek z reguły nie ma wpływu :

- Ochrona lasu przed pożarami – bardzo rozbudowana działalność, głównie profilaktyczna prowadzona w celu jak najlepszego zabezpieczenia lasów przed jednym z najgroźniejszych żywiołów

- Ochrona lasu przed szkodami powodowanymi przez wiatry i śnieg – polega głównie na usuwaniu szkód powodowanych przez te czynniki oraz działaniach zmierzających do uzyskania jak największej odporności drzewostanów na skutki oddziaływania wiatru i opadów śniegu.

3. Ochrona przyrody - działania obejmują inwentaryzację walorów przyrodniczych terenu RDLP Olsztyn oraz identyfikację zagrożeń przyrody, a także plan działań – zestawienie prac objętych programem ochrony przyrody i wskazania kolejnych obiektów do objęcia szczególnymi formami ochrony.

Czynniki biotyczne

Owady szkodliwe

Duży udział jednogatunkowych drzewostanów (81,5 % powierzchni drzewostanów Nadleśnictwa zajmują drzewostany sosnowe, występujące na siedliskach borowych) sprzyja rozwojowi szkodliwych owadów. Największe zagrożenie stanowią:
Szkodniki pierwotne (atakujące drzewa zdrowe): brudnica mniszka, strzygonia choinówka, boreczniki
Szkodniki wtórne (atakujące drzewa osłabione): kornik drukarz, przypłaszczek granatek, opiętek dwuplamkowy
Opiętek dwuplamkowy w ostatnich latach nabrał szczególnego znaczenia gospodarczego w naszych lasach doprowadza, bowiem do zamierania drzewostanów dębowych, powodując ogromne straty.

Grzyby

Zagrożenie ze strony chorób grzybowych występuje zasadniczo w drzewostanach sosnowych na gruntach porolnych w południowo – zachodniej części Nadleśnictwa. Największe zagrożenie stwarza tu huba korzeniowa. Ograniczanie szkód powodowanych przez tego patogenu polega na smarowaniu pniaków preparatem Pg IBL po zabiegach pielęgnacyjnych.
W drzewostanach świerkowych i z udziałem świerka największe szkody wyrządza opieńka miodowa. Zwalczanie tego patogenu polega na usuwaniu drzewek przez niego opanowanych.
Inne istotne choroby grzybowe to: zamieranie pędów sosny, zamieranie jesionów, czyreń sosnowy, rdza kory sosny.

Zwierzyna

Głównymi sprawcami szkód od zwierzyny są jelenie i sarny. Szkody wyrządzane przez nie polegają na zgryzaniu pędów i pączków, spałowaniu kory drzew, łamaniu drzewek i osmykowaniu. Najbardziej uszkadzane są gatunki: sosna, świerk, modrzew, dąb, klon, jawor, jesion, buk, lipa.
Lokalnie szkody wyrządzają bobry, które piętrząc wodę powodują miejscowe podtapianie drzewostanów w leśnictwie Łuka oraz ścinają drzewka w młodniku w leśnictwie Nowiny.
Ochrona drzewostanów przed zwierzyną polega na chemicznym i mechanicznym zabezpieczaniu powierzchni najbardziej narażonych.

Czynniki abiotyczne

Największe zagrożenie ze strony czynników abiotycznych mogą stwarzać huraganowe wiatry, susze, wiosenne przymrozki, nadmierne opady śniegu oraz długotrwałe, wiosenne podtapianie terenów na siedliskach wilgotnych i bagiennych.
Panujące zachodnie wiatry często powodują szkody w drzewostanach w postaci złomów i wywrotów. Niedobór opadów charakterystyczny dla okresu wczesnowiosennego, stwarza na łatwo przepuszczalnych glebach niekorzystne warunki odnowieniowe, szczególnie dla rozwoju młodych upraw leśnych. Przymrozki późne (średnio 14 dni w roku) stanowią duże zagrożenie dla nowo zakładanych upraw, szczególnie na siedlisku Lw i LMw.

Asset Publisher Asset Publisher

Back

Monitoring przyrodniczy

29.10.2024 | Anna Katarzyna Boruszewska-Cudak

Foto: Sebastian Wręga

W Nadleśnictwie Szczytno zinwentaryzowano nowe stanowiska ptaków objętych ochroną strefową.

Jesień to w Nadleśnictwie Szczytno czas podsumowań prac urządzeniowych jak i prac monitoringowych. W ramach wykonanych obserwacji sprawdziliśmy stan zasiedlenia zinwentaryzowanych wcześniej ptasich gniazd oraz zlokalizowaliśmy nowe miejsca występowania: orlików, bielików, kań oraz coraz rzadszego na naszym terenie bociana czarnego.

Prace zlecamy profesjonalistom – pracownikom Komitetu Ochrony Orłów. Są to przyrodnicy, ornitolodzy, którzy najlepiej orientują się w rozpoznawaniu gatunków ptaków oraz miejsc i śladów bytowania tych cennych okazów.

Wszystkie pozyskane informacje zostaną ujęte w planie działań gospodarczych na przyszłe dziesięciolecie.

Jeśli chodzi o dotychczasowe lokalizacje, ku naszej radości, para bocianów czarnych wyprowadziła z sukcesem lęg w leśnictwie Gizewo. Oprócz tego potomstwa doczekały się bieliki z leśnictwa Galwica.

Monitoring stanowisk, tj. obserwacje z punktów widokowych uzupełnione wyszukiwaniem gniazd, pozwoliły ornitologom na potwierdzenie w trakcie dwóch ostatnich sezonów istnienia na terenie naszej jednostki 18 nowych rewirów chronionych strefowo ptaków szponiastych i bociana czarnego.

Najwięcej takich rewirów, bo aż 9, to stanowiska orlika krzykliwego. Ponadto potwierdzono 1 nowy rewir bociana czarnego, 1 kani czarnej, 5 kani rudej i 2 bielika. W 16 z 18 rewirów wykryto lub potwierdzono gniazda.

Cieszy nas ogromnie to bogactwo i różnorodność występujących gatunków. Ptaki szponiaste po prostu czują się dobrze w naszych lasach.

Kolejnym etapem prac będzie ustanowienie stref ochrony dla poszczególnych gatunków i dostosowanie naszych działań gospodarczych do ich potrzeb.

Na posumowanie działań związanych z monitoringiem i ochroną strefowców zorganizowano szkolenie dla służy leśnej połączone z wyjazdem w teren. Dzięki temu nauczyliśmy się, jak rozpoznawać rewiry poszczególnych gatunków oraz kiedy najlepiej przeprowadzać kontrole zasiedlenia gniazd.

Szczególne podziękowania za współpracę należą się ornitologowi Panu Sebastianowi Wrędze, który systematycznie penetrował lasy Nadleśnictwa Szczytno, informował nas na bieżąco o każdej nowej lokalizacji gniazd. Dzięki jego eksperckiej wiedzy, zaangażowaniu i cennym uwagom leśnicy ze Szczytna mogą realizować nowe zamierzenia gospodarcze w zgodzie zasadami ochrony różnorodności biologicznej i minimalizacją wpływu naszych działań na środowisko przyrodnicze lasów.