Forest Stewardship Council (FSC) jest międzynarodową organizacją, której celem jest promowanie i wdrażanie odpowiedzialnej gospodarki poprzez stworzony system certyfikacji.   Zajmuje się tworzeniem i weryfikacją standardów FSC wśród jednostek posiadających certyfikaty.

Zgodnie z zasadami wyżej wymienionego standardu Nadleśnictwo Szczytno wyznaczyło powierzchnie ochronne oraz ekosystemy referencyjne charakteryzujące się szczególnymi walorami przyrodniczymi.

POWIERZCHNIE OCHRONNE

Lasy wodochronne to lasy chroniące zasoby wodne na siedliskach wilgotnych i bagiennych a także znajdujące się na powierzchniach okresowo zalewanych. Obecność tych drzewostanów jest kluczowa dla przetrwania niektórych gatunków roślin i zwierząt.

Lasy glebochronne pełnią głównie funkcję przeciwerozyjną, zapewniają odpowiednią stabilizację podłoża, zapobiegają przemieszczaniu i osuwaniu się gleby. Szczególnie istotne jest ich występowanie na powierzchniach gdzie dominują gleby luźne oraz na terenach o dużym stopniu nachylenia.

Powierzchnie z sukcesją naturalną, czyli zainicjowanymi w sposób naturalny, kolejnymi przemianami w składzie gatunkowym drzewostanów prowadzącymi do coraz lepszego dostosowania się drzewostanu do warunków siedliskowych.

EKOSYSTEMY REFERENCYJNE

Ekosystemy referencyjne to obszary skrajnie rzadkie zachowane w stanie naturalnym lub maksymalnie zbliżonym do naturalnego, silnie zróżnicowane biologiczne i mające szczególne znaczenie dla zachowania cennych fragmentów rodzimej przyrody. Do ekosystemów referencyjnych zaliczamy: Rezerwaty (HCVF 1.1a), ekosystemy skrajnie rzadkie i ginące (HCVF 3.1) oraz drzewostany w ekstremalnych warunkach wzrostu np. podtopione przez bobry, na stromych zboczach itp.